Βιβλία
- Αρχαία Κείμενα
- Βιογραφίες & Μαρτυρίες
- Γλωσσολογία & Σημειολογία
- Γραμματολογία & Λογοτεχνικό Δοκίμιο
- Γυναίκα - Μητρότητα - Εγκυμοσύνη
- Διατροφή, Βότανα & Υγεία
- Δίκαιο
- Εγκυκλοπαίδειες
- Επιστήμες
- Θρησκείες - Θεολογία
- Ιατρική
- Ιστορία
- Κοινωνιολογία - ΜΜΕ - Δημοσιογραφία
- Λαογραφία - Εθνολογία - Οδοιπορικά - Ταξίδια - Ανακαλύψεις
- Λεξικά
- Λογοτεχνία
- Μαγειρική & Οινολογία
- Μελέτες, Δοκίμια
- Μεταφυσική - Εσωτερισμός - Αναζήτηση
- Ξενόγλωσσα
- Οικονομία - Μάνατζμεντ
- Παιδαγωγική Επιστήμη
- Παιδικά & Νεανικά Βιβλία
- Περιοδικά - Κόμικς - Γελοιογραφίες - Χιούμορ
- Πληροφορική
- Πολιτική - Διεθνείς Σχέσεις
- Συμπληρωματική Ιατρική
- Σχολικά Βιβλία Οργανισμού
- Σχολικά Βοηθήματα
- Ταξιδιωτικοί Οδηγοί & Χάρτες
- Τέχνες
- Τεχνολογία
- Φιλοσοφία - Φιλοσοφικό Δοκίμιο
- Φύση - Περιβάλλον - Οικολογία
- Χόμπυ - Αθλητισμός
- Ψυχολογία - Ψυχιατρική - Ψυχανάλυση
Περιγραφή
Μοναδική και μοναχική περίπτωση στον ποιητικό χώροΗ Ελένη Βακαλό (Κωνσταντινούπολη 1921 - Αθήνα 2001) εμφανίζεται στα γράμματα το 1944. Τον επόμενο χρόνο εκδίδει την πρώτη ποιητική της συλλογή με το κύρος των εκδόσεων Ίκαρος. Ακολουθούν τέσσερις ακόμη συλλογές, από τις οποίες αποσιωπά μεγάλο μέρος του συνόλου όταν προχωρά και εκδίδει το 1995 τη συγκεντρωτική έκδοση Το άλλο του πράγματος. Ποίηση 1954-1994, στις εκδόσεις Νεφέλη. Η Βακαλό κατέφυγε στα απρόσιτα όπως ''λαός εν διωγμώ''. Επιλογή συνειδητή που την καθιστά εξαρχής μοναδική και μοναχική περίπτωση στον ποιητικό χώρο των ποιητριών της γενιάς της. Απορρίπτοντας την πρώτη περίοδο του ποιητικού της έργου, προσχώρησε στον δύσκολο και "επικίνδυνο" δρόμο της αναγωγής του βιώματος σε "πράγμα", δίδοντάς του αντικειμενική υπόσταση και καθιστώντας το επιλογή ''αισθητικής ιδιοτέλειας'' υψηλού κινδύνου, που πλέον στις μέρες μας αναδεικνύει το έργο της με τη συγχρονική του ισχύ ως μια εναρκτήρια κατάκτηση και δυναμική παρουσία στον νεοελληνικό ποιητικό κανόνα. Παράλληλα, η συστηματική ενασχόλησή της με την εικαστική κριτική ανέδειξε τη διεισδυτική ματιά της, από τη σκοπιά της εικονιστικής ποιητικής της. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η χρήση της γλώσσας, καθώς διαχειρίζεται ένα μεικτό ιδιόλεκτο και τολμά τη συνύπαρξη λόγιων στοιχείων με εκφράσεις της καθομιλουμένης που απηχούν τη ζώσα πραγματικότητα του προφορικού λόγου, γεγονός που συνάδει με τη διατάραξη της σύνταξης που συστηματικά επιχειρεί.